White power?

Nastała moda na, hm, white power? A, nie, white power jest passé od wielu sezonów i miejmy nadzieję, że już nie wróci. Białe kaptury mogą co najwyżej być elementem bluzy, a nie symbolem wypaczonego światopoglądu. Natomiast tym, co w wielkim stylu wkroczyło na pokazy mody, do magazynów i na blogi, jest total white look. Fakt, że dałam się temu "opętać", jest dość niespodziewany. Można powiedzieć, że kiedyś bliżej mi było do total black look. Stopniowo najpierw "pokolorowałam się" (otwarcie się na żywe, intensywne barwy), później przyszedł czas na "rozjaśnienie się" (i w tym momencie zawitały u mnie pastele), aż w końcu przekonałam się do bieli.  

Jak mówi ciocia Wikipedia:

Starożytni Egipcjanie utożsamiali ten kolor z nieurodzajem i śmiercią, ponieważ kojarzył im się z pustynią oraz białymi na niej kośćmi. W Chinach uważa się go za kolor nieszczęścia, żałoby, dlatego przywdziewany jest na pogrzebach. Chrześcijanom kojarzy się z czystością, światłem oraz dobrem. (...) Biel jest symbolem czystości i niewinności, a także odnowy życia duchowego. Jest barwą aniołów i apostołów.

Jak zatem widać, biel można uznać za dość kontrowersyjną barwę o sprzecznych znaczeniach, co, moim zdaniem, dodaje jej uroku. 

A oto i moja wersja total white looka (z dodatkiem czarnych butów, za którymi chodziłam przez dwa miesiące, aż w końcu dostałam je na urodziny :D):

 

koszula - Quiosque; sweter - H&M; kurtka - Reporter; spódniczka - vintage (ukradziona mamie ;)); buty - Wojas; bransoletki - Primark, Cubus, Solo Art Cafe; kamea, zerówki - ReStyle; kolczyki - Orsay; zegarek - Lolita Accessories;  lakier do paznokci - Oriflame; soczewki -GeoOptica